Het koken zit me duidelijk in het bloed. Gisteren erfde ik hiervan een wonderschoon bewijs.
Het memorabele kookschriftje van mijn mémé... In lang vervlogen tijden werkte ze als keukenmeid in 'een kasteel', en ze noteerde daar ijverig alle recepten die in die keuken werden bereid. Nauwgezet neergeschreven met een scherp potlood en in een sierlijk krullend handschrift.
Een mooier soevenir aan mijn mémé zal er niet zijn. Nu is ze 92 en er wordt voor haar gekookt, maar ik herinner me haar graag als een bezige bij in de groentetuin of de keuken. Haar carré confituur was de beste ter wereld en van haar zoute ingelegde boontjes krijg ik nog steeds het water in de mond.
Misschien moet ik ook maar eens op mijn handschrift gaan letten als ik mijn keukenkrabbels neerzet. Wie weet ontroert het mijn nageslacht wel op een dag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten